Μπουκέτο, 1975

Ο Γιάννης Παρμακέλης, μετά από μια περίοδο λιτής ρεαλιστικής απεικόνισης και δημιουργίας έργων στον απόηχο της γλυπτικής του Χένρι Μουρ, από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 στράφηκε στην αποσπασματική και δραματοποιημένη απόδοση της ανθρώπινης μορφής. Διευρύνοντας στη συνέχεια το θεματικό του πεδίο και εισάγοντας μια δραστική αλλαγή στο ύφος του, στράφηκε σταδιακά στη γεωμετρική αφαίρεση και την κονστρουκτιβιστική απόδοση.

Το «Μπουκέτο» ανήκει σε μια περίοδο κατά την οποία οι μορφές του οργανικού κόσμου συνθέτουν ένα σημαντικό μέρος των έργων του και σχετίζεται άμεσα με την προηγούμενη δουλειά του, αφού ανήκει στη σειρά «Πρωτομαγιά ’76». Η σειρά αυτή αποτελεί συνέχεια της ενότητας «Μάρτυρες και θύματα» της περιόδου 1969-1974, με την οποία ο Παρμακέλης εξέφρασε τον πολιτικό του προβληματισμό με έντονη κριτική ματιά, υψώνοντας τη δική του εικαστική φωνή διαμαρτυρίας στην επτάχρονη δικτατορία. Η «Πρωτομαγιά ’76», μια σειρά με φρουτιέρες γεμάτες καρπούς και τονισμένο ρεαλισμό, με αδρά πλασμένα μαγιάτικα στεφάνια και μπουκέτα με λουλούδια που σχηματίζονται από μικρούς σφαιρικούς όγκους λιγότερο ή περισσότερο σχηματοποιημένους, έρχεται σαν συνέχεια για να διατηρήσει στη μνήμη τη θυσία, αλλά και να δηλώσει, με το συμβολισμό των νεκρών αυτών φύσεων της αφθονίας και της αναγέννησης της φύσης, το θρίαμβο της ζωής.